وب 3 را با “Web3” یا “Web 3.0” نیز می شناسند.
در وب3 داده ها بصورت غیرمتمرکز قرار می گیرند.
اولین نسخه اینترنت – معروف به وب 1 – در اواخر دهه 1990 وارد شد و شامل مجموعه ای از لینک ها و صفحات اصلی بود. وب سایت ها تعاملی نبودند. شما نمی توانستید به جز خواندن مطالب و انتشار محتوای اولیه برای خواندن دیگران کار زیادی انجام دهید.
وب 2 آمد
برخی از مردم وب2 را «نسخه ی خواندنی/نوشتنی» اینترنت می‌نامند و به این اشاره می‌کنند که در این نسخه از وب شما امکان باز کردن و ویرایش فایل های وبی را دارید نه اینکه مانند نسخه وب1 فقط آنها را مشاهده کنید.
این نسخه از اینترنت به مردم این امکان را می داد که نه تنها محتوا را مشاهده کنند، بلکه محتوای خود را نیز ایجاد کرده و در وبلاگ هایی مانند Tumblr، انجمن های اینترنتی و بازارهایی مانند Craigslist منتشر کنند.
بعدها ظهور پلتفرم های رسانه های اجتماعی از جمله فیس بوک، توییتر و اینستاگرام اشتراک گذاری محتوا را به اوج رساند.
پس از مدتی، عموم مردم از نحوه جمع آوری داده های شخصی آنها توسط غول های فناوری و استفاده از آن برای تبلیغات و کمپین های بازاریابی آگاه شدند.
به ویژه شرکت فیس بوک یا متا فعلی بارها به دلیل نقض قوانین شخصی و حریم خصوصی اطلاعات کاربران مورد بازخواست قرار گرفته است. به همین دلیل هم در سال 2019 با جریمه 5 میلیارد دلاری روبرو شد. بزرگترین جریمه ای که تاکنون توسط کمیسیون تجارت فدرال (FTC) صادر شده است.
اگرچه وب 2 خدمات رایگان شگفت انگیزی را برای جهان به ارمغان آورده است اما بسیاری می خواهند کنترل بیشتری بر داده ها و محتوای خود داشته باشند. اینجاست که وب 3 وارد می شود.
وب 3 را می توان نسخه “خواندنی/نوشتنی/به همراه داشتن مالکیت” اینترنت عنوان کرد. به جای استفاده از پلتفرم‌های فناوری رایگان در ازای داده‌های ما، کاربران می‌توانند در مدیریت و عملکرد پروتکل‌ها شرکت کنند. این بدان معناست که افراد می توانند به نوعی به سهامداران تبدیل شوند.
در وب 3 این سهام ها؛ توکن ها یا ارزهای رمزنگاری شده نامیده می شوند و مالکیت شبکه های غیرمتمرکز به نام بلاک چین را نشان می دهند. اگر به اندازه کافی این توکن ها را در اختیار داشته باشید، در شبکه حرفی برای گفتن دارید.
برایان بروکس مدیر عامل Bitfury معتقد است: «آنچه در وب3 غیرمتمرکز اتفاق می‌افتد این است که سرمایه‌گذاران تصمیم می‌گیرند نه تنها تعدادی شرکت. در گذشته و در وب2 تنها شرکت هایی مانند توییتر، فیس‌بوک، گوگل و تعداد کمی از شرکت‌های دیگر تصمیم‌گیری می کردند.»
در وب 3 چه کاری می توانید انجام دهید؟
وب 3 گسترش ساختارها را برای محصولاتی که زمانی متمرکز شده بودند ممکن می سازد. هر چیزی را می توان نشانه گذاری کرد. خواه یک میم، یک اثر هنری، یک بلیط کنفرانس یا هر چیز دیگری.
یک مثال عالی از این تغییر پارادایم در صنعت بازی است. گیمرها بی‌وقفه در مورد باگ‌هایی که توسعه‌دهندگان در بازی ویدیویی مورد علاقه‌شان به جا می‌گذارند ناله می‌کنند. با وب 3، گیمرها می توانند روی خود بازی سرمایه گذاری کنند و در مورد نحوه اجرای کارها رای دهند.
شرکت های بزرگ وب 2 مانند متا و یوبی سافت در حال ایجاد جهان های مجازی هستند که بخشی از آن توسط وب 3 پشتیبانی می شود. توکن های غیرقابل تعویض (NFT) نقش بزرگی در تغییر شکل صنعت بازی ایفا خواهند کرد.
وب3 بر اساس فناوری بلاک چین ساخته شده است. در واقع یک محیط وب غیرمتمرکز است که به کاربران اجازه می دهد با سرمایه گذارهای خود تعامل داشته باشند و در عین حال حریم خصوصی بیشتری را به داده های خود بدهند.
در Web3 داده ها بصورت غیرمتمرکز و با کمک یک کلید خصوصی که فقط کاربر به آن دسترسی دارد رمزگذاری می شوند.
Web3 از نظر امنیت و مقیاس‌پذیری امکان بیشتری ارائه می‌دهد و به سرعت تبدیل به غول بزرگ بعدی در بازار ارزهای دیجیتال می‌شود.
با این حال، توجه به این نکته مهم است که Web3 هنوز در مرحله اولیه خود است و نیاز به توسعه بسیار زیادی دارد. مانند Web1.0 و Web2.0 در برابر نفوذ داده ها یا چالش های امنیتی مصون نیست.
عدم تمرکز و همچنین عدم وجود مقررات داده ها در Web3 راه را برای فعالیت های مخرب هموار می کند.
منابع:
coindesk.com
powerdmarc.com
techradar.com
yimg.com
lizard.global
weforum.org
medium.com